Tepenin Ardi 2012 (pera apo to lofo) DVDRip Xvid.GREEK SUBTITLES by TS GS

Tepenin Ardi (Πέρα απ’ το λόφο) 2012

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Emin Alper
Έγχρωμο, 94 λεπτά.
Φωτογραφία: George Chiper-Lillemark
Μοντάζ: Ozcan Vardar
Ήχος: Fatih Aydoğdu
Μουσική:Volkan Akmehmet, İnanc Şanver /
Ηθοποιοί: Tamer Levent, Reha Ozcan, M
ehmet Ozgur, Berk Hakman, Furkan Berk Kıran, Banu Fotocan, Sercan Gumuş, Şevval Kuş

Περίληψη:

Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, ο συνταξιούχος δασοπόνος Φαΐκ υποδέχεται καλεσμένους στο εξοχικό του. Ο γιος του, Νουσρέτ, έχει έρθει για επίσκεψη μαζί με τους δυο εγγονούς του, τον Τζανέρ και τον Ζαφέρ. Ωστόσο, παρά το καλοκαιρινό σκηνικό, η διάθεση της ομήγυρης είναι μουντή. Ο Φαΐκ έχει προβλήματα με τους ντόπιους νομάδες και βρίσκεται διαρκώς σε επιφυλακή. Η παρέα αυτή συμπληρώνεται από την οικογένεια του Μεχμέτ και της Μεργιέμ, και γεφυρώνει διαφορετικές νοοτροπίες και κοινωνικές τάξεις. Οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες: γι’ αυτές όμως ευθύνεται πάντα κάποιος άλλος, στην περίπτωσή μας οι νομάδες, που θα παραμείνουν αόρατοι εχθροί.
Ο Εμίν Αλπέρ, στα 38 του χρόνια, γυρίζει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία«Πέρα από το λόφο» (Tepenin ardi) και προκύπτει αριστούργημα! Αφού
συμμετείχε στο 6ο φόρουμ συμπαραγωγών CROSSROADS του δικού μας Φεστιβάλ
το 2010 και αφού προβλήθηκε στο πρόγραμμα προβολών της Αγοράς «Works in
Progress» ξανά εδώ το 2011, απέσπασε φέτος το βραβείο Καλιγκάρι (Ειδική Μνεία
Πρώτης Μεγάλου Μήκους Ταινίας) στο Βερολίνο, καθώς και τη Χρυσή Τουλίπα και
το βραβείο της FIPRESCI στην Κωνσταντινούπολη. Καθόλου τυχαίες διακρίσεις!
Βραδυφλεγές ψυχολογικό θρίλερ για έναν αόρατο εχθρό. Θέμα του είναι το τι συμ-
βαίνει όταν απομονώνεσαι από τον υπόλοιπο κόσμο, οπότε η παραμικρή υποψία
προσέγγισης από κάποιους αγνώστους, ακόμα κι αν δεν είναι χειροπιαστή, λαμβάνει
τη μορφή απειλής και γεννά το φόβο. Η διατάραξη της σιωπής, σε ένα από τη φύση
του άγριο τοπίο, που δεν σου επιτρέπει να δεις τι τρέχει «Πέρα από το λόφο», παράγει
εντάσεις, που δυναμώνουν με το πέρασμα του χρόνου. Η παρουσίαση των χαρακτή-
ρων που εντάσσονται σε τούτο το χώρο είναι αφοπλιστικά πλήρης, οι ιδιαιτερότητές
τους μάλιστα πείθουν για το πώς μπορεί να ξεκινήσει ένα κυνήγι φαντασμάτων, που
θα βγάλει στη φόρα σταδιακά τα κουσούρια των «ηρώων». Πώς να κοιμηθεί κανείς
ήσυχος, πώς να περάσει την ώρα του, αν δεν βρει κάτι να ασχολείται, έστω κι αν αυτό
το κάτι είναι που θα τον τρομάξει και θα τον φέρει στα όριά του;
Ο πάτερ φαμίλιας του έργου εκφράζει την παράδοση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό
από τους δυο του γιους, ειδικά μάλιστα από εκείνον που επέλεξε να ζήσει στην πόλη
κι έχει έρθει απλά ως επίσκεψη, ενώ και τα εγγόνια κινούνται στα χνάρια των γονιών
τους αντίστοιχα. Οι κρίκοι της οικογενειακής αλυσίδας φαίνονται στον αρχηγό της
οικογένειας χαλαροί και πασχίζει να τους στερεώσει, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία
που θεωρεί πως του προσφέρει ο έξωθεν κίνδυνος, μια ευκαιρία για επαναφορά
στις δικές του αξίες, αλλά και επέκταση πέρα από τον τόπο που έχει αρχίσει να τον
πνίγει: Έτσι θα οδηγήσει το «στρατό» του σε νέα εδάφη.
Ακολουθώντας από απόσταση ασφαλείας τα χνάρια του γουέστερν, με την Ανατολία
να κυριαρχεί όπως στο περσινό κομψοτέχνημα του Τσεϊλάν, ο σκηνοθέτης πυροβολεί