Pauline Réage Historia O [PDF] [POLISH]

For this file don't use magnet link. Use torrent file, it have more trackers, more peers.

Więcej polskich książek


Format: PDF
Wersja językowa: PL
Strony: 99
Rozmiar: 1MB

Opis:

Historia O nie należy do książek, które można czytać w autobusie - a już na pewno nie nadaje się do tego pierwszych 60 stron, mających rzadko spotykany ładunek erotyczny. Tytułowa bohaterka, O, to młoda kobieta, którą kochanek Rene zawozi do starego pałacyku w dzielnicy Roissy na przedmieściach Paryża. O trafia tam do tajnego stowarzyszenia o bardzo skomplikowanych regułach: nie wolno jej patrzeć w oczy żadnemu z mężczyzn, ani rozmawiać z żadną z kobiet. Musi nosić suknię z gorsetem, która odsłania jej piersi, skórzaną obrożę i mankiety. Wszyscy mężczyźni należący do stowarzyszenia mogą robić z nią, co im się żywnie podoba. Historia O była najchętniej czytaną w latach 60. współczesną powieścią francuską za granicą. Powieść znalazła się na liście największych bestsellerów XX wieku, którą Francja uczciła w 2004r.

Historia O jest od 60 lat nieustannie wznawiana, wydana w milionach egzemplarzy, tłumaczona na kilkadziesiąt języków. Doczekała się kilkuset opracowań literackich, ekranizacji, a nawet komiksu. Nadal ma potężną siłę oddziaływania: odczytywana jako powieść erotyczna, ale także jako krzyk kobiety, która chce do kogoś należeć!

Historia O ukazała prawie równocześnie z Witaj smutku Françoise Sagan. Ale to Historia O zdobyła prestiżową Prix des Deux Magots, co otworzyło jej drogę do sukcesu i jeszcze podsyciło atmosferę skandalu. Posypały się zakazy: sprzedaży nieletnim, reklamy, plakatów oraz pozwy o obrazę moralności. W rezultacie jednak żaden proces się nie odbył.

Rozgłos wokół Historii O potęgowała również zagadka prawdziwej tożsamości autora. Powieść przypisywano największym pisarzom epoki, nawet André Malraux.

Aż wreszcie w 1994 roku osiemdziesięciosześcioletnia autorka ujawniła się w wywiadzie dla „New Yorkera”.

Okazała się nią Dominique Aury, intelektualistka najwyższych lotów, ówczesna sekretarz redakcji „Nouvelle Revue Française” (najważniejszego, założonego przez André Gide'a miesięcznika krytyki literackiej), która tłumaczyła Borgesa i była z nim po imieniu, która odkryła dla Francji Francisa Scotta Fitzgeralda.

Dominique Aury wyjawiła również genezę swojego dzieła. Zakochana w Jeanie Paulhan, pisarzu, krytyku, dyrektorze „Nouvelle Revue Française” i członku Akademii Francuskiej, chciała napisać do niego list miłosny, Nadała mu formę powieści:

Nie byłam młoda, nie byłam ładna. Musiałam znaleźć inną broń. Piękno ciała to nie wszystko. Bronią jest również piękno umysłu.

– Jestem pewien, że nie umiałabyś napisać takiej książki – odparł Paulhan.

– No cóż spróbuję – odpowiedziałam.


Nareszcie kobieta, która się przyznaje! A do czego się przyznaje? Do tego, przed czym kobiety zawsze się broniły, a nigdy bardziej niż dzisiaj! Do tego, co mężczyźni cały czas im zarzucali: że wszystko w nich jest seksem, aż po umysł. Że trzeba bez przerwy je karmić, pielęgnować, malować, dbać o nie i bez przerwy je bić. Że one po prostu potrzebują dobrego Pana…